شرکت گوگل در سال 2009 پروتکل بین سیاره‌ای جدیدی برای اینترنت ابداع کرد که متناسب با ابعاد غول‌آسای فاصله‌ها در منظومه‌ شمسی و مبتنی بر شبکه‌ مقاوم در برابر تاخیر و اختلال(DTN)بود. معماری شبکه‌بندی DTN را در آغاز برای ارتش ساخته بودند.

وایمکس نیوز -  این فناوری به شکلی طراحی شده که حتی وقتی که مسیر انتها به انتهای مشخصی وجود نداشته باشد کارکرد خود را انجام می‌دهد.

DTN در برابر پروتکل TCP/IP مطرح می‌شود که استاندارد زیربنای اینترنت سنتی است.کارکرد شبکه‌ DTN به این صورت است که دسته‌های داده را از طریق زنجیره‌ای از گره‌های رله که در سراسر منظومه‌ شمسی استقرار دارند ارسال می‌کند.این گره‌ها دسته‌های داده‌ای را ذخیره و به واسط منظومه‌ای بعدی ارسال می‌کنند.

اینترنت بین سیاره‌ای (آی‌پی‌ان) از موضوع نظریه‌پردازی فراتر رفته است و هم اکنون بین ایستگاه‌های فضایی بین‌المللی و همچنین پژوهشگاه‌های مختلف جهان مورد استفاده قرار گرفته است. گوگل هم از طریق فضا پیمای اپوکسی ناسا شبکه دوربرد DTN را مورد آزمایش قرار داده است (شبکه‌ای به طول حدود 15 میلیون مایل است.)